Karmienie piersią na żądanie zaspokaja wszelkie potrzeby żywieniowe dziecka przez pierwszych 6 miesięcy życia. Kiedy mleko nie dostarcza już potrzebnych dziecku substancji odżywczych to zaczynamy wprowadzać produkty uzupełniające. Co podać do picia kiedy rozszerzamy dietę?

Początki rozszerzania diety

W trakcie stopniowego wprowadzania nowych produktów do jadłospisu naszego malucha można dziecko poić: mlekiem matki (po prostu podajesz do popicia pierś), mlekiem modyfikowanym lub wodą. Sporadycznie można podawać sok przecierowy lub herbatę (koniecznie przeczytaj o tym poniżej). Nie popełniaj błędu wielu rodziców i NIE PODAWAJ dziecku słodzonych napojów. To mleko powinno być podstawą diety niemowlęcia, a jeśli chcesz ją koniecznie jakoś urozmaicić to wybierz wodę. Najlepiej stosować wodę źródlaną lub naturalną wodę mineralną – niskozmineralizowa­ną, niskosodową, niskosiarczanową. Pamiętaj, że nie każda woda w butelce jest dla dziecka odpowiednia.

Herbatka do picia?

Chciałabym dorzucić słowo o herbacie. Moja starsza córka poznała smak kupionej specjalnie dla niej herbatki. W miarę postępu mojej edukacji pediatrycznej i macierzyńskiej zaczęłam być nieco bardziej świadomym konsumentem. Dlatego szczerze odradzam granulowany produkt herbatkowy. Niekiedy to co kupujemy w sklepie i co zgodnie z obietnicami podawanymi przed producenta ma być przygotowane „specjalnie dla Twojego dziecka” jest tak naprawdę jedną wielką katastrofą. Po pierwsze herbaty te są drogie. Do tego smakują średnio. Po trzecie to właściwie sam cukier, a nie herbata. Dziecko może otrzymać do picia herbatę zwykłą, parzoną w tradycyjny sposób. Pilnuj jednak aby herbata nie była za mocna (lekko słomkowy kolor) i nie dosładzaj jej dodatkowo. 

Sok?

Stare zalecenia pozwalały podawać soki przecierowe w ilości do 150 ml dziennie. ALE (!) nowe zalecenia nakazują rezygnację z soków na rzecz wody. Do popicia można podać po prostu mleko z piersi. Moja starsza córka otrzymywała sporadycznie kupne soki, ale dość szybko z nich zrezygnowałam na rzecz tych domowych, przygotowywanych samodzielnie, na bazie własnych owoców. Nie każdy jednak jest do tego stworzony, wiele osób łapie się za głowę na myśl o przygotowywaniu własnych przetworów i ok. W takiej sytuacji warto jednak poczytać trochę o jakości różnych produktów i ewentualnych ich zamiennikach, które będą dla dziecka po prostu zdrowsze. Wypicie od czasu do czasu czegoś mniej zdrowego przez nasze dziecko nie jest ustawowo karane, ważne jest aby nie przyzwyczajać dziecka do takich produktów, bo w przyszłości mogą z tego powstać poważne problemy (częste wizyty u dentysty czy otyłość).

Więcej o sokach:

W czym to się pije?

To już wiemy co podawać do picia. Pytanie teraz – w czym? O zawrót głowy przyprawia nas ilość butelek i niekapków oferowanych dla niemowląt. Czy ktoś jest to w stanie ogarnąć? Jaki smoczek? Jaki ustnik? A może słomka?

Jakie jest zdanie ekspertów?

Najlepiej oczywiście dawać pierś. Ssanie piersi angażuje ogromną liczbę mięśni twarzy. To doskonałe ćwiczenie, które ma wspomagać rozwój mowy naszego dziecka. Jeśli nie karmisz piersią tylko butelką to dziecko angażuje mniejszą ilość mięśni – ale bez obaw – wprowadzanie produktów uzupełniających i karmienie łyżeczką to kolejne znakomite ćwiczenie dla aparatu mowy. Eksperci idą o krok dalej. Kiedy dziecko opanuje już sztukę ściągania pokarmu z łyżeczki to czas na naukę picia z kubeczka. Na tym etapie powinno się zrezygnować z butelki do dopajania. Można zarezerwować ją jedynie na posiłek mleczny  – na przykład mleko na kolację (po której zawsze myjemy dziecku zęba/zęby!). Pamiętaj by dziecko nie traktowało butelki jako smoczka/uspokajacza, tylko żeby zaspokajało z jej udziałem pragnienie. Nie może z nią zasypiać (tak powstaje pierwsza próchnica). Poza tym kiedyś trzeba się pożegnać z etapem ssania.

Jaki kubek?

Jesteśmy przy kubku. Ustnik miękki? Ustnik twardy? Profilowany? Dajmy sobie spokój z ustnikiem. Po prostu kubek. Picie z otwartego kubka dziecko może rozpocząć kiedy stabilnie trzyma głowę, stabilnie siedzi i ściąga jedzenie z łyżeczki. Oczywiście na początek dziecko potrzebuje naszej pomocy. To rodzic trzyma kubek i opierając go na dolnej wardze dziecka delikatnie go przechyla. Właśnie taki sposób picia jest najlepszym ćwiczeniem logopedycznym.

Niekapek jest niepotrzebny?

Są sytuacje w których niewątpliwie niekapek się przydaje (na przykład wyjście na dwór, czy podróż pociągiem). Tutaj zdania ekspertów są podzielone. Ale większość opinii mówi, że na początek powinno się wybrać ustnik miękki (wypukły bez żadnych zagłębień czy profilowania) po czym przejść na twardy. Ma to odzwyczaić dziecko od etapu ssania, a do tego nie wpływać negatywnie na jego zgryz. Dla mnie chyba większe znaczenie ma wygoda. Preferuję kubki lekkie i łatwe do mycia (w zakamarkach tych wynalazków może rozwinąć się najprawdziwszy grzyb – zwróć na to uwagę w trakcie zakupów).

Zdrowy rozsądek

Całość opiera się na zdrowym rozsądku, który większość mam posiada (wbrew niektórym opiniom).

1. Nie pozwalamy dziecku leżeć z butlą przez godzinę (wypija zawartość, myjemy ząbki i spać).
2. Nie wlewamy wody z cukrem do butli tylko zwykłą wodę, sporadycznie „dobry sok” czy słabą herbatkę.
3. Zwykły kubek czy bidon ze słomką to rozwiązania najlepsze dla rozwoju mowy i zgryzu dziecka, ale sporadycznie niekapek czy butelka nie zaszkodzą.
4. Nie dajmy się wkręcić w drogie zakupy i cudowne wynalazki, bo to nie jest dobre ani dla nas, ani dla naszych maluchów.